+ هچ وقت بابت عشق هایی که نثار دیگران کرده ای افسوس نخورید...
حتی اگر بعدها به این نتیجه رسیدید که ذره ای برای عشق شما ارزش قائل نبودند.
شما آن چه را که باید به زندگی ببخشید، بخشیدید.
چه چیزی زیباتر از عشق.
هر رنج دوست داشتن صیقلی است بر روح و با هر تمرین دوست داشتن
روح تو زلال تر می شود.
++ گاهی بعضی ها با ما جور در می آیند اما همراه نمی شوند.
گاهی نیز آدم هایی را می یابیم که با ما همراه می شوند اما جور در نمی آیند.
بعضی وقت ها ما آدم هایی را دوست داریم که دوستمان نمی دارند.
همان طور که آدم هایی یافت می شوند که دوستمان دارند اما ما دوستشان نداریم.
+++ به آنانی که دوست نداریم اتفاقی در خیابان بر می خوریم و همواره بر می خوریم
اما آنانی که دوست می داریم گم می کنیم و هرگز اتفاقی در خیایان به آن ها بر نمی خوریم.
گاهی اویی را که دوست می داری احتیاجی به تو ندارد زیرا تو او را
کامل نمیکنی...
تو قطعه گمشده او نیستی...
تو قدرت تملک او را نداری...
+++++ گاهی چنین کسی تو را رها می کند و گاهی نیز چنین کسی به تو
می آموزد که خود نیز کامل باشی.
خود نیز بی نیاز از قطعه های گمشده...
هیچ وقت بابت عشق هایی که نثار دیگران کرده ای افسوس نخورید.
.
.
.
.
حتی اگر بعدها فهمیدید......